مالزی جادههای بزرگی دارد که تمامی شهرها و نقاط اصلی را در ساحل غربی شبه جزیره مالزی به همپیوند میدهد. درازای شبکه آزادراهی مالزی نزدیک به ۱۱۹۲کیلومتر (۷۴۰مایل) است. این شبکه تمامی شهرها و مراکز مهم همچون دره کلانگ، جوهور باهرو و پنانگ را به دیگر نقاط پیوند میدهد. بزرگراه اصلی، بزرگراه شمال- جنوب به ترتیب از نقاط شمالی و جنوبی بوکیت کایوهیتام و جوهور بهرو در شبه جزیره مالزی امتداد مییابد. این بزرگراه بخشی از شبکه بزرگراهی آسیا است که تایلند و سنگاپور را نیز به هم پیوند میدهد.
جادههای شرق مالزی و کرانه خاوری شبه جزیره مالزی هنوز به نسبت توسعه نیافته هستند. آنها از جادههای پرپیچ و خم در نواحی کوهستانی تشکیل شدهاند و برخی از آنها هنوز آسفالت نشده و شنی هستند. به همین سبب استفاده همیشگی از رودخانهها به عنوان روش اصلی ترابری برای ساکنان داخلی شمرده میشود.
سرویس قطار در غرب مالزی با خط آهن مالایایی Keretapi Tanah Melayu انجام میگیرد و شبکه گستردهای دارد که تمام نواحی و شهرهای این شبه جزیره و از جمله سنگاپور، را به یکدیگر پیوند میدهد. خط آهن کوتاهی در ساباه وجود دارد که راه آهن بورنئوی شمالی از آن برای ترابری کرایهای بهره میگیرد.
بنادر دریایی Tanjong Kidurong, کوتا کینابالو، کوچینگ، Kuantan, پاسیر گودانگ، Tanjung Pelepas, Penang, Port Klang, سانداکان و Tawau وجود دارند.
همچنین فرودگاههایی در رده جهانی وجود دارند مانند فرودگاه بینالمللی کوآلالامپور در سپانگ، فرودگاه بینالمللی بایان لپاز در پنانگ و فرودگاه بینالمللی کوچینگ و فرودگاه بینالمللی لنگکاوی که حرکت به سوی مقاصد بینالمللی و داخلی و نیز مسیرهای هوایی کوتاه داخلی در نواحی روستایی ساباه و ساراواک در آن انجام میگیرد. مالزی موطن کم هزینهترین سیستم حمل بار، خطوط هوائی آسیا در منطقهاست. فرودگاه کوآلالامپور است به عنوان یک مرکز پروازی نواحی آسیای جنوب شرق و چین را نیز تحت پوشش قرار میدهد.
ترابری
هیچ نظری ثبت نشده است